بیماری اوتیسم یک اختلال تکاملی عصبی-روانی است که اولین بار در سال ۱۹۴۳ شناخته شد. سرعت شیوع این بیماری بسیار بالاست (در ۸۸ نفر، یک نفر در دنیا) با این بیماری دست و پنجه نرم میکند. کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در سه سال اول زندگی تشخیص داده شده و پسران ۴ برابر بیشتر از دختران در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

بیماران اوتیسم در تعاملات اجتماعی با مشکلاتی زیادی روبه رو هستند.بارز ترین مشکلات عبارتند از:

·        عدم برقراری ارتباطات اجتماعی

·        اشکالات یادگیری

·        اختلال در تکلم

اثرات داروهای بیماران اوتیسم موجب کاهش یا افزایش بزاق در دهان شده و که عادت های غذایی زیانباری را به همراه دارد.عادتهایی چون براکسیسم. همچنین مراقبت ضغیف از دندان ها احتمال پوسیدگی و بیماری های پریودنتال را در کودکان اوتیسم به صورت چشم گیری افزایش میدهد. سلامت ضیف دهان پیشامد های ناخوشایندی را برای فرد بیمار به همراه دارد همچون: سختی در غذا خوردن و یا صحبت کردن، دردهای دهانی شدید، اختلالات خواب و کاهش اعتماد به نفس در کودکان.

 

شرایط درمان دندان پزشکی کودکان مبتلا اوتیسم:

کودکان مبتلا به اوتیسم به دلیل حساسیت‌هایی نظیر حساسیت به نور، صدا و... در محیط دندان پزشکی همکاری لازم را با متخصص ندارند. صدای دستگاه های دندان‌پزشکی، نور یونیت دندان‌پزشکی بسیار کودکان مبتلا به اوتیسم را آزار میدهد و به دلیل عدم توانایی برقراری ارتباطات کلامی و چشمی با متخصص و عدم تمرکز، حرکات بدنی ناگهانی دارند که در نهایت کار درمان  را برای  دندان پزشک بسیار دشوار میکنند.