پرسش و پاسخ‌های متداول

تمامی شعبات دندانپزشکی من همه روزه از ساعت ۹صبح الی ۲۱ و پنجشنبه ها ۹صبح الی ۱۸ آماده ی اراعه خدمات می‌باشند؛جمعه و تعطیلات رسمی مجموعه تعطیل میباشد.

بله در حال حاضر ۷ شعبه ی فعال در سطح تهران داریم که در آینده ی نچندان دور تعداد شعبه ی ما درسطح شهر تهران بیشترخواهد شد.

شما می‌توانید از طریق تماس تلفنی و یا از طریق مراجعه ی حضوری به شعبه ی مورد نظر در بازه ی زمانی دلخواه و همچنین از طریق دریافت نوبت آنلاین از طریق سایت نوبت خود را دریافت کنید.

در مجموعه دندان پزشکی من انواع خدمات زیبایی از جمله ی ایمپلنت لمینیت کامپوزیت و انواع خدمات درمانی مانند ؛عصب کشی ،پر کردن،جراحی دندان عقل و...اراعه می‌شود.

خیر. تنها در شرایط بروز تب و لرز ، تورم زیاد در حد تغییر شکل صورت، محدودیت در باز شدن دهان و سایر موارد با تشخیص پزشک متخصص باید آنتی بیوتیک مصرف نمود.

در صورتی که ترمیم دائم دندان 1 ماه پس از انجام درمان ریشه صورت نگیرد بدلیل ضعف پانسمان موقت در جلوگیری از آلوده شدن فضای ریشه احتمال نیاز به انجام درمان ریشه مجدد وجود دارد

در عمل درمان ریشه، پالپ دندان و باکتری ها بطور کامل خارج شده، کانال کامل پر گردیده سپس دندان توسط یک ترمیم مناسب تاجی که مانع از ورود باکتری ها به داخل کانال شود بازسازی می گردد. در صورتی که در هر یک از مراحل فوق نقصی پیش آید باکتری ها فرصت می یابند که مجددا فعالیت نموده و دندان را دچار ضایعه نمایند. در این حالت درمان مجدد ریشه حتی اگر هنوز ایجاد درد ، تورم یا ضایعه نکرده باشد باعث توقف روند فوق گردیده و انجام آن امری ضروری است. بدیهی است درمان مجدد ، درمانی پیچیده تر بوده و درصد موفقیت آن نسبت به درمان اولیه پایین تر است که در صورت عدم موفقیت آن نیز، درمان جراحی به عنوان گزینه آخر مطرح خواهد شد

در عمل درمان ریشه، پالپ دندان و باکتری ها بطور کامل خارج شده ، کانال کامل پر گردیده سپس دندان توسط یک ترمیم مناسب تاجی که مانع از ورود باکتری ها به داخل کانال شود بازسازی می گردد. در صورتی که در هر یک از مراحل فوق نقصی پیش آید باکتری ها فرصت می یابند که مجددا فعالیت نموده و دندان را دچار ضایعه نمایند . در این حالت درمان مجدد ریشه حتی اگر هنوز ایجاد درد، تورم یا ضایعه نکرده باشد باعث توقف روند فوق گردیده و انجام آن امری ضروری است. بدیهی است درمان مجدد، درمانی پیچیده تر بوده و درصد موفقیت آن نسبت به درمان اولیه پایین تر است که در صورت عدم موفقیت آن نیز ، درمان جراحی به عنوان گزینه آخر مطرح خواهد شد.

درمان ریشه از طریق پاکسازی کانال ها از باکتری ها سبب تخفیف عفونت و درد شده بنابراین انجام عصب کشی نه تنها منعی ندارد بلکه موجب تسریع روند بهبودی است.

بله، برای دندان شیری هم در صورتی که نیاز داشته باشد، درمان ریشه صورت می‌گیرد. نحوه انجام درمان ریشه در دندان‌های شیری با دندان‌های دائمی تفاوت‌هایی از نظر تکنیکی دارد. در مواردی درمان دندان‌های شیری به پالپ تاجی(و نه ریشه)محدود است و در مواردی شامل درمان ریشه دندان هم انجام می‌شود. دندان‌های شیری آسیاب تا زمانی که دندانپزشک کودکتان تشخیص می‌دهد در دهان کودک باقی بمانند، باید نگهداری شوند. چون کشیدن آن‌ها ممکن است بر وضعیت ترتیب و نظم دندان‌های دائمی که در آینده رویش پیدا می‌کنند تاثیر داشته باشند. کشیدن زودهنگام این دندان‌ها به صرف اینکه شیری هستند و قرار است بیفتند کار درستی نیست.

اگر پالپ دندان دچار التهاب یا عفونت شود، دندان نیاز به روت کانال دارد. التهاب یا عفونت دندان به دلیل پوسیدگی یا ضربه به دندان ایجاد می شود. RCTباعث حفظ دندان و جلوگیری از انتشار عفونت می شود. یک انسان بالغ نیاز به پالپ ندارد ولی در دوران بچگی، وجود پالپ برای تکامل دندان وریشه آن لازم است.

درمان جایگزین، کشیدن دندان است ولی لزوماً حفظ دندان بهتر است. چرا که RCT ریت موفقیتی بالای ۹۵ درصد دارد. حفظ دندان باعث جلوگیری از مشکلاتی می شود که در آینده قرار است رخ دهد. مثل مشکلات در جویدن، جا به جا شدن دندانهای کناری، از دست رفتن حجم و دانسیته استخوان فک. همچنین حفظ دندان و انجام RCT و بعد آن ترمیم، از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است چرا که هر جایگزینی مثل بریج یا ایمپلنت از نظر اقتصادی گرانتر است.

تنها راه جلوگیری از نیاز به RCT، رعایت بهداشت، شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می باشد. معاینه های منظم دندانپزشکی، باعث تشخیص زودهنگام پوسیدگی ها و جلوگیری از رسیدن پوسیدگی به پالپ می شود. خیلی وقت ها شکایت بیماران از این است که جویدن یک سیب یا آدامس یا … باعث شکستن دیواره دندان و نیاز به RCT شده است.

معمولا 7 تا 10 روز ابتدای درمان این درد طبیعی است اما اگر بیشتر طول کشید حتما به دندانپزشکی مراجعه فرمایید.

در صورتی که با عفونت و درد برای عصب کشی به دندانپزشک مراجعه کرده باشید، درد تا 2 یا 3 هفته بعد از عصب کشی طبیعی است ولی چنانچه درد رو به افزایش است یا ورم دارید حتما به دندان پزشکتان مراجعه کنید.

برای پاسخگویی دقیق حتما باید یک عکس رادیوگرافی از دندان تهیه شود. با مشاهده دقیق عکس میشود گفت دندان قابل نگهداری است یا خیر. اگر دندان قابل نگهداری باشد با دو روش درمان میشود یا درمان مجدد ریشه یا تخلیه عفونت توسط جراحی. پس تا قبل از مشاهده عکس نمیشود گفت دندان کشیدنی است یا نه.

معمولا اگر ریشه دندان عفونی باشد دندان بی حس نمیشود و باید پس از مصرف آنتی‌بوتیک و از بین رفتم عفونت عصب کشی صورت گیرد.

درد دندان عصب کشی شده تا دو هفته طبیعی است مخصوصا که دندان کناری آن هم کشیده شده باشد صبور باشید درد کاملا برطرف خواهد شد.

درد دندان عصب کشی شده و یا حتی ترمیم تا چند روز کاملا طبیعی است که نوع و میزان درد بستگی به شرایط دندان دارد رایج ترین درد بعلت این است که امکان دارد پرکردگی دندان شما بلند باشد و هم سطح با دندان های دیگر نباشد که با فشار درد میگیرد حتما این موضوع را چک کنید و برای کوتاه کردنش به پزشکتان مراجعه فرمایید. اما اگر دندان بلند نبود و تا یک هفته این درد ادامه داشت به صورتی که غیر قابل تحمل بود و با هیچ مسکنی آرام نمی شد حتما باید عکس رادیو گرافی گرفته شود تا احتمال درد مشخص شود.

این بیماران باید قبل از کاشت دندان (ایمپلنت) دندانپزشک خود و متخصصین ایمپلنت را از وضعیت بیماری خود مطلع نمایند تا تمهیدات لازم در درمان آنها انجام شود.

اگر منظور یک تا سه دندان از دست رفته کنار هم می باشد از درمان بریج (روکش) می توان استفاده کرد که در این درمان دو دندان کنار دندان های از دست رفته تراش میخورد که درمان قابل قبولی نمی باشد. زیرا دندان های کناری اگر سالم باشند باید تراش داده شود. اگر منظور کل دندان های از دست رفته یک فک باشد از پارسیل(دندان مصنوعی) می توان استفاده نمود.

برای قالبگیری روکش دندان مقداری تراش داده میشود احتمال این که کجی دندان تا حدودی در تراش از بین برود هست. دندان عصب کشی شده ای که دکتر تجویز روکش کرده اند حتما باید روکش شود چون احتمال شکستگی است و با توجه به این که ارتودنسی درمان طولانی مدتی است حتما باید با پزشک متخصص ارتودنسی مشورت کنید تا مشخص شود چه درمانی برای شرایط شما بهتر است. در خصوص ایمپلنت ربطی به کجی دندان ندارد.

اگر دندان عفونی بوده و کشیده شده، باید ۳ ماه صبر کنید و بعد برای ایمپلنت اقدام فرمایید. البته اگر عجله دارید می توانید پس از گذشت 2 ماه، برای ویزیت به دندانپزشک متخصص مراجعه کرده و در صورت تایید، برای ایمپلنت اقدام فرمایید.

بله. اما باید بدانید که چسب موقت به این معنا نیست که چسب مقاومت لازم را ندارد و نهایت یک ماه بعد روکش در میاید. گاهی شده حتی چسب موقت سال ها ماندگاری داشته و برای تمامی روکش ها ابتدا از چسب موقت استفاده میشود که در صورت بروز هرگونه مشکل احتمالی روکش به راحتی قابل خارج کردن باشد.

درصد کمی از افراد بعد از گذاشتن ایمپلنت، احتمال دارد که اتصال بین ایمپلنت با استخوان برقرار نشود. ایمپلنت با لثه جوش نخورده، با استخوان جوش خورده است. در این موارد ایمپلنت خارج شده و 2 -3 ماه بعد مجددا گذاشته می شود.

بله شما می توانید هم روش اوردنچر را انتخاب کنید و هم می توانید ایمپلنت های خلفی خود را بگذارید و سپس درمان ثابت دریافت کنید. البته حائز اهمیت است که فک دیگرتان دقیقا چه وضعیتی دارد، دندون دارد، دنچر دارد، ایمپلنت دارد، ...؟ این ها در طرح درمان مؤثر می باشد.

مثل هر جراحی دیگر ایمپلنت هم ممکن است عوارضی به همراه داشته باشد. عفونت در محل ایمپلنت، و زخم یا آسیب دیدگی برای اعضا و جوارح اطراف ایمپلنت مثل دندانهای مجاور و رگها و اعصاب نزدیک که میتواند درد دندانهای دیگر و یا لثه ها را بهمراه داشته باشد. البته احتمال ایجاد این عوارض کم است و با پیشرفت تکنولوژی و با یک دندانپزشک مجرب جایی برای نگرانی نیست.

قطعا بله! یکی از مهمترین مزایای ایمپلنت قدرت و استحکام و دوام آن است. ایمپلنت محکم ترین روش باز سازی دندان است و پس از چند ماه در دهان شما به خوبی جا می‌افتد و شما میتوانید مثل دندانهای طبیعی از ایمپلنت استفاده کنید.

دهانشویه کلرهگزیدین.

ایمپلنت‌های دندانی طوری طراحی شده‌اند تا به عنوان زیرسازی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته عمل کنند، فرد می‌تواند مانند دندان‌های طبیعی با آنها غذا بخورد و به زیبایی لبخند بزند. یک ایمپلنت در واقع نقش یک ریشه مصنوعی را بازی می‌کند که داخل فک شما کاشته می‌شود و می‌تواند یک یا چند دندان را برای شما جایگزین کند. استفاده از ایمپلنت آنقدر راحت است که گاهی اوقات فرد فراموش می‌کند زمانی دندانی را از دست داده است. ایمپلنت می‌تواند بهترین راه‌حل برای مشکل بی‌دندانی یا از دست رفتن دندان‌ها باشد. وقتی ایمپلنت داخل استخوان فک شما جوش بخورد، می‌تواند از تحلیل استخوان و لثه جلوگیری کند.

چون تنها یک دندان در حالت ایمپلنت جایگزین می‌شود، می‌تواند به صرفه‌تر از درمان مرسوم بریج باشد که حداقل سه دندان را درگیر می‌کند. همچنین ایمپلنت به دندان مجاور صدمه نمی‌زند. یک بریج که یک دندان از دست رفته شما را جایگزین می‌کند، حداقل دو دندان پایه لازم دارد که باید تراش بخورند و در طول زمان هم امکان تغییر شکل یا نیاز به تعویض بریج وجود دارد. اگر در یک دوره زمانی طولانی، مزایا و معایب را بسنجید باز هم ایمپلنت، برای دندان‌های مجاور به‌صرفه‌تر است. مزیت دیگر اینکه ایمپلنت می‌تواند به شما این امکان را بدهد که دوباره راحت صحبت کنید، راحت غذا بخورید و احساس خوبی داشته باشید.

نخستین مرحله درمان ایمپلنت بعد از ارزیابی‌های اولیه سلامت شما و طرح درمان دندانپزشک، کار گذاشتن ایمپلنت در فک است که به طور معمول در مطب و طی یک مرحله انجام می‌شود. بیشتر ایمپلنت‌ها بعد از این مرحله، برای یک دوره سه تا شش ماهه، دوباره به وسیله لثه پوشانده می‌شوند و طی این مرحله است که ایمپلنت با استخوان فک شما جوش می‌خورد. در این زمان اگر شما دندان مصنوعی یا بریج یا پلاک قدیمی داشته باشید، می‌توانید از آن استفاده کنید فقط باید یک رژیم نرم و ملایم در دو هفته اول بعد از عمل داشته باشید و تحت نظر دندانپزشک‌تان باشید. در مرحله دوم درمان که سه تا شش ماه بعد از جراحی اول انجام می‌شود، روی ایمپلنت‌ها باز می‌شود و یک قطعه فلزی به خصوص روی آنها متصل می‌شود که از لثه شما عبور می‌کند. وقتی لثه شما شکل مناسبی در اطراف این قطعه پیدا کرد، مرحله سوم درمان شروع می‌شود که شبیه درمان‌های عادی روکش است و مراحل قالب‌گیری و امتحان روکش را شامل می‌شود.

به طور معمول گذاشتن ایمپلنت، در طول کار جراحی، درد ندارد چون فک شما بی‌حس شده است و بعد از عمل هم ممکن است درد مختصری مثل سایر اعمال جراحی داشته باشید که با مسکن قابل رفع است. اگر لازم است تعداد بیشتری ایمپلنت بگذارید یا اعمال جراحی دیگری مثل پیوند استخوان هم لازم داشته باشید، ممکن است زمان بیشتری برای رفع این درد، مورد نیاز باشد. بسته به پیچیدگی و مشکلات حین کار و تعداد ایمپلنت‌های کار گذاشته شده، زمان عمل متغیر است و به طور معمول برای هر ایمپلنت به طور متوسط ۲۰ تا ۳۰ دقیقه زمان برای کار گذاشتن در فک، لازم است.

سن به خودی خود فاکتور تعیین کننده موفقیت ایمپلنت نیست. مسلما سلامت شما بسیار مهم‌تر است و شما می‌توانید در هر سنی از ایمپلنت استفاده کنید، به شرطی که در سلامت کامل باشید.

ایمپلنت به عنوان راه‌حلی قطعی برای جایگزینی دندان، در دسترس شماست و مثل دندان‌های طبیعی شما نیاز به مسواک زدن و استفاده از نخ دندان دارد. بهتر است هر چهار تا شش ماه یک بار هم بعد از گذاشتن ایمپلنت، به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا اگر اشکالی در وضعیت موجود دهان شما پیدا شده است، به سرعت رفع شود.

فردی که دندان‌‌هایش را از دست داده باشد ممکن است نتواند غذاهای خاصی مثل سبزی تازه یا میوه‌ها را استفاده کند که همین مساله می‌تواند بر تغذیه وی تاثیر بگذارد. حتی ممکن است نتواند طعم و مزه غذاها را به طور کامل درک کند. اگر شما از ایمپلنت استفاده کنید چون از غذاهای بهتر و بیشتری استفاده می‌کنید، به سلامت بدنی شما هم کمک خواهد کرد.

روت کانال از نظر احتمال ناراحتی که ممکن است ایجاد کند، تفاوتی با درمان های ترمیمی ندارد ولی متأسفانه شهرت بدی پیدا کرده است. در اصل خود بیماری که منجر به التهاب و عفونت دندان می شود، بیشتر دردناک است. چون باعث درگیر شدن بافتهایی می شود که به مقدار زیادی پایانه های عصبی دارد و RCT در اصل باعث از بین رفتن این درد می شود. علاوه بر اینکه کاربرد درست تکنیک های بی حسی تجربه درد حین کار دندانپزشکی یک استثنا است.

بعد از بی حسی ناحیه، یک سوراخ در تاج دندان ایجاد می شود تا به پالپ شامبر دندان و کانالها دسترسی پیدا شود. بافت ملتهب خارج شده و کانال های تا انتهای ریشه ضدعفونی می شوند. دندانهای قدامی معمولا یک کانال دارند و دندانهای خلفی از ۲ تا ۴ کانال دارند. در نهایت دندان با یک ماده ای که سازگاری بافتی دارد پر می شود و داخل سوراخ تاجی پانسمان قرار داده می شود. واژه رایج درمان ریشه در بین عوام، عصب کشی یا کُشی می باشد، که در اصل هر دو این واژه ها می تواند درست باشد. چون پالپ (عصب) دندان هم خارج می شود و هم کشته می شود ولی ترجمه لفظ به لفظ درست برای روت کانال تراپی، درمان ریشه دندان می باشد.

بعد از درمان ریشه، دندان برای چند روز حساس می باشد ولی این ناراحتی به راحتی با استفاده از مسکن ها یا ضدالتهاب ها قابل کنترل است (مثل ایبوبروفن) بعد از سفت شدن پانسمان که معمولا ۲ – ۱ ساعت طول می کشد، امکان مسواک زدن دندان و غذا جویدن با آن دندان وجود دارد ولی توصیه می شود تا زمان قرار دادن ترمیم دایم غذای سفت با آن دندان جویده نشود. بهتر است یک هفته تا ۱۰ روز بعد از RCT دندان پر شود.

در اولین فرصت باید اقدام به ترمیم تاج دندان کرد مگر در مواردی که درد و ناراحتی شدید وجود داشته و به توصیه پزشک می بایست ترمیم را تا کمتر شدن ناراحتی به تعویق انداخت . لازم به ذکر است که پس از درمان ریشه ، پانسمان موقت بر روی دندان قرار داده شده که تا یک ساعت پس از درمان نباید غذا بر روی آن جوید و تا انجام ترمیم دائم از خوردن غذای سفت پرهیز نمود.

درمان ریشه مانند سایر درمان های دندانپزشکی تحت بی حسی موضعی صورت می گیرد و چنانچه بی حسی بطور صحیح اجراء شده باشد و پالپ دندان نیز دارای التهاب نباشد ، درد و ناراحتی شدیدی حین درمان وجود نخواهد داشت.

واژه رایج درمان ریشه در بین عوام، عصب کشی یا کُشی می باشد، که در اصل هر دو این واژه ها می تواند درست باشد. چون پالپ (عصب) دندان هم خارج می شود و هم کشته می شود ولی ترجمه لفظ به لفظ درست برای روت کانال تراپی، درمان ریشه دندان می باشد.

در نوع اول از بافت زیر سقف دهان استفاده می شود و به محلی که ریشه نمایان است پیوند زده می شود. در نوع دوم جراح از سقف دهان به طور مستقیم بافت تهیه و از آن در پیوند استفاده می کند. و در نوع سوم متخصص از بافت مجاور لثه برای پیوند در مناطق آسیب دیده استفاده می کنند.

درمان افتادگی لثه بر 3 نوع است:1-در نوع اول از بافت زیر سقف دهان استفاده می شود و به محلی که ریشه نمایان است پیوند زده می شود.2-در نوع دوم جراح از سقف دهان به طور مستقیم بافت تهیه و از آن در پیوند استفاده می کند.3-در نوع سوم متخصص از بافت مجاور لثه برای پیوند در مناطق آسیب دیده استفاده می کنند.

دادن تاریخچه هر گونه بیماری از جمله بیماری های سیستمیک (مانند فشار خون بالا) را باید به اطلاع دندانپزشک خود برسانید تا هنگام درمان با مشکل مواجه نشوید.

اضطراب در مورد درمان های دندانپزشکی غیر معمول نیست. افراد در هر سنی آن را تجربه می کنند. بیماران مسن تر ممکن است کمتر قادر باشند بر استرس خود غلبه کنند که ممکن است این امر به دلیل وضعیت های خاص جسمی آنان باشد. شما باید احساساتتان را با دندانپزشک و پرسنل مطب در میان بگذارید. اجازه دهید آنها بدانند که شما مضطرب هستید تا درمان شما را مطابق با وضعیت روحی شما به انجام برسانند

در صورتی که این درد ناشی از درمان ریشه باشد ، امری طبیعی است که معمولا با استفاده از مسکن های ضد التهاب به دستور پزشک کنترل می گردد. بیشترین درد زمانی است که دندان حین غذا خوردن و یا تماس با دندانهای فک مقابل فشار وارد می آید . نکته مهم در جلوگیری از درد « استفاده از مسکن های تجویز شده توسط پزشک بصورت منظم و سر ساعت و قبل از بروز درد است .